Fletiomagazine / MHC Fletiomare / April 2020

Gigantische legpuzzel Als technisch leek heb ik geen idee wat er allemaal bij komt kijken om de Dome op en af te bouwen. Een simpel kampeertentje opzet- ten is voor mij al een uitdaging. Laat staan een gigantische, 12 meter hoge tent met een vloeroppervlak van ruim 2600 m2. Er gaat dan ook een wereld voor me open. Met een tentdoek van ruim 9000 kilo, 78 buizen,170 grondankers, 86 betonblokken, 54 lampen en vele, vele duizenden vloertegels, boutjes en moeren is alles aan de Dome groot en omvangrijk. De bouw is een enorme klus en de planning luistert erg nauw. En ook de weersomstandigheden moe- ten gunstig zijn. “Om alles op tijd af te krijgen starten we direct na de zomervakantie met de voorbereidingen”, vertellen Raymond en Thijs. “We bepa- len de op- en afbouwmomenten, bestellen alle benodigde mate- rialen en we volgen alle aanmeldingen van vrijwilligers vanuit Stick Together op. Daarna maken we gedetailleerde dagplannin- gen voor de opbouw”. En dan is het zover. “In de week vooraf- gaand aan het laatste competitieweekend vervoeren we alle losse onderdelen met behulp van palletwagens en aanhangwagens naar de club. De opbouw start direct na afloop van de laatste veldwedstrijd. Vanaf dat moment is het anderhalve week lang handen uit de mouwen en gaan.” Vele handen maken licht werk Bij de hele opbouw staat één ding centraal: teamwork. “Het uit- rollen van het zeil is hier het meest ultieme voorbeeld van”, aldus Raymond. “Dan staan er ruim 80 mannen en vrouwen tegelijk op het veld. Verder werken we vooral in kleine teams. Elk team krijgt een specifieke opdracht, bijvoorbeeld het koppe- len van de haldelen of het bevestigen van het stalen buizen- frame. Na het aankoppelen van de installaties en de luchtaan- voer worden de deuren bevestigd en de lampen opgehangen. En dan kan de hal omhoog. “Een magisch moment, elke keer weer. Want dan zie je weer hoe groot ‘ie eigenlijk is, zegt Raymond. “En realiseren we ons ook gelijk dat we pas halverwege zijn”, grapt Thijs. Want ook het inrichten van de Dome is een omvangrijke klus. Alle 40.000 vloertegels worden bijvoorbeeld handmatig gelegd en aangestampt. Thijs: “Aan het eind van de dag heb je letterlijk pijn in je voeten. En dan moeten de tribunes nog, de sponsordoeken, goals, netten etc. Maar als het klaar is, is dat zo’n gaaf gevoel. Dat we het samen, als vereniging, toch maar weer mooi geflikt hebben.” Ook na de opbouw is er van alles te doen. Want er komt een hoop bij kijken om de blaashal het hele zaalseizoen draaiende te houden. De mannen zijn zeker 3 tot 4 dagen in de week druk met allerlei klusjes. Kapotte tegels vervangen, technische problemen oplossen, onderdelen vervangen, veiligheidschecks; het zijn slechts een paar voorbeelden. Ook monitoren ze, met behulp van een speciale app, continu de luchtdruk, temperatuur en de luchtvochtigheid in de hal. Gaat er wat mis dan betekent dat direct actie ondernemen. Soms zelfs midden in de nacht. En dan is er ook de wekelijkse ombouw nog: elke vrijdag- en zondagavond transformeert een team van 6 man de Dome van trainingshal naar wedstrijdveld en vice versa. “Tribunes sjouwen, goals verplaatsen, de vloer stofzuigen en dwei- len, het werk van deze stille krachten is niet altijd zichtbaar, maar wel absoluut onmisbaar”, aldus Raymond. Al met al is het voor de zaalcommissie flink aanpoten. “Ja, het is intensief, maar vooral heel erg leuk. En met de hulp van alle vrijwilligers, en gelukkig ook vier nieuwe vaste leden binnen onze commissie, is het goed te doen, zegt Thijs. “Wat ik vooral bijzonder vindt? Hoe het ons verbindt als club”, vult Raymond aan. “De saamhorigheid, de gezelligheid. Want naast hard wer- ken wordt ook heel veel gelachen. Een gezellige borrel achteraf hoort hier natuurlijk ook bij”.