Fletiomagazine / MHC Fletiomare / April 2020

aandeweg ben ik als ouder in het vrijwilligerswerk gerold, waarbij ik soms toezicht op het veld hield en bardienst draaide gevolgd door het mede-organiseren van het Familie Hockey Toernooi. Dit was voor mij als vrijwilliger een jaarlijks hoogtepunt: springkussens en speeltoestellen ophalen in Polsbroek, BBQ regelen via de plaatselijke slager, consumptiebonnen uitgeven, lokale sponsoring regelen, maar vooral genieten van al die blije kinderen die eindelijk eens met hun ouders mochten spelen. Bizarre klus In 2002/2003 werd ik door de toenmalige voorzitter Karin Pannekoek gevraagd het financiële traject richting de nieuwe loca- tie op me te nemen. Toen Karin mij voor het eerst confronteerde met de noodzake- lijke investering, was mijn reactie als accountant: “Dit is absurd en onmogelijk voor een club met 300 leden, een zwaard van Damocles voor Fletiomare”. Maar net zo goed als we de leeglopende springkus- sens en verstopte toiletten tijdens het Familie Hockey Toernooi hadden gerepa- reerd, gingen we, met Karin Pannekoek aan het roer, Jules Vos als bouwkundig expert en vele anderen, aan de slag om Fletiomare te laten herrijzen op een nieuwe locatie. Mijn opdracht was helder: Rop, we willen naar een nieuwe accommo- datie en uitbreiding van de velden. De totale investeringsbijdrage van de club bedroeg € 2,1 miljoen bij een ledenaantal van 400 leden. “Regel jij de begroting, investering en financieringen even svp”. Een bizarre opdracht, omdat het van het begin af aan duidelijk was dat dit geen kwestie van ‘even de pinpas van de wet- houder lenen’ was, maar een lastige klus zou worden. Maar doordat we er met elkaar voor gingen en met de inzet van alle commissies en vele leden is het gelukt! Nadat Karin en ik in 2006 een 100-jarig erfpachtcontract voor de grond bij notaris Solkema hadden getekend, gingen we samen naar het drassige weiland van Fletiomare Oost. “Hier moet het gaan gebeuren” zeiden we tegen elkaar met een diepe zucht, maar vol energie en ambities. Fulltime vrijwilligersbaan Gedurende de twee jaar van voorbereiding en de daadwerkelijke bouwperiode van het clubhuis en de velden, had ik met Jules Vos Opweg naar een nieuwe locatie In september 1996 fietste ik voor het eerst met mijn zoon van zes jaar naar het oude Sportpark Fletiomare aan de Europaweg, waar hij kennis ging maken met de hockeysport. Fletiomare was toen een kleine club met 200 leden, met een in “originele staat verkerend clubhuis” en een afgekeurd kunstgrasveld. Door : Rob Meijaard – vrijwilliger en werkgroep nieuwbouw | Foto’s : Uit het archief van Rob Meijaard G NIEUWBOUW