Fletiomagazine / MHC Fletiomare / April 2020

met 90.000 extra inwoners werd de ruimte op ons sportpark wat krap samen met PVCV (voetbal), Fiducia (Korfbal) en Eendracht (handbal). De andere verenigingen wilden liever niet wilden ver- huizen maar wij zagen kansen en zijn het avontuur aangegaan. Er volgde veel overleg met de gemeente - Hans Spekman was toen Wethouder Sport - en de architecten van het Maximapark. Nadat we eerst bij Desto waren ingetekend is het uiteindelijk toch gelukt om onze huidige locatie te bemachtigen. In eerste instantie met 3 velden, maar gaandeweg het traject werden dit 4 velden en een jeugdveld. De prognose voor de oplevering van het nieuwe complex was 2009. Dat was voor de groeifase waar de vereniging inzat een uit- daging; het betekende dat we nieuwe leden moesten teleurstel- len. De redding kwam op Goede Vrijdag 2005. Ik werd gebeld door de gemeente dat het mogelijk was om twee jaar eerder, in 2007, te verhuizen. VV De Meern was akkoord dat wij recht van overpad kregen om onze velden te bereiken. Voor de ontsluiting naar de Alendorperweg liepen nog ingewikkelde onteigeningsprocedures. Intensieve jaren Dit was een prachtige kans, maar ook een flinke uitdaging. Want het bouwen van een nieuw clubhuis was een taak voor de vereni- ging; een taak die Jules Vos op zich heeft genomen. Rob Meijaard heeft met verve de begroting bewaakt en zijn financiële kennis optimaal ingezet om ons verantwoorde keuzes te laten maken. Er volgden twee intensieve jaren met veel overleg, lastige keuzes en een ledenaantal dat bleef groeien. Inmiddels maakte de jeugd op zaterdag gebruik van de velden van USHC. Vanaf het seizoen 2007-2008 konden we gebruik maken van de nieuwe velden, maar het clubhuis was nog in aanbouw. Vrijwel een heel seizoen bivakkeerden we in een nood- keet, waar op zaterdag niet eens alle jeugd in terecht kon. Twee zeecontainers dienden als opslag voor materialen. Maar ik was trots op de positieve sfeer in de vereniging. Er werd nauwe- lijks gemopperd over de modderbaden waar we bij regenachtig weer instonden. Iedereen zag wat we gingen bouwen en wilde graag een bijdrage leveren aan dit nieuwe Fletiomare. Aan het eind van het seizoen konden we het nieuwe clubhuis in gebruik nemen en in september 2008 volgde de feestelijke opening. Nieuwe ambities Ondertussen was Fletiomare gegroeid naar een vereniging met 1200 leden en een wachtlijst voor de jeugd. Op zaterdag zag je in het winkelcentrum overal kinderen in Fletiomare outfits; het straatbeeld was veranderd. Op zondag hadden we genoeg senioren teams om een gezellige sfeer te creëren. En op het moment dat je tevreden bent met het resultaat dat je - met elkaar - hebt bereikt, is het tijd om te zorgen voor een opvolger. Iemand die met nieuwe ambities aan de slag gaat. Die opvolger vonden we in Coraline Bronsky. Onder haar voorzitterschap zijn nog eens twee extra velden (veld 5 en 6) aangelegd. Hierdoor hebben we nog meer leden een mooi hockeyleven kunnen bieden. Ik kijk terug op een mooie tijd waarin ik, samen met de leukste mensen, een bijdrage heb mogen leveren aan de ontwikkeling van Fletiomare. fletio magazine | april 2020 15